Schutterij Sint Hubertus Kessel
Kessel is een historisch Maasdorp. Het biedt vele bezienswaardigheden, natuurschoon en vele recreatiemogelijkheden. De oudste oorkonde waarin de naam Kessel genoemd wordt stamt uit de 11e eeuw. Het gaat daarbij om de graaf Hendrik van Kessel (toen Henrici de Casle). In 1235 stond het dorp Kessel al op de kaart. In het jaar 1312 werden aan Kessel stadsrechten toegekend. Niet duidelijk is of men ooit gebruik heeft gemaakt van deze rechten. Vanaf 1 januari 2010 behoort de plaats Kessel tot de gemeente Peel en Maas.
Kessel is een van de oudste dorpen langs de Maas en is ontstaan rond een middeleeuwse wachttoren. Handel was een van de belangrijkste bezigheden van de inwoners. De oude kern van Kessel is een rijkserkende historische stadskern.
Van oudsher is Kessel een agrarische gemeente; de champignonkwekerij is de meest herkenbare bedrijfsvorm, maar ook de tuin-en akkerbouw zijn sterk vertegenwoordigd.
Het is gelegen op de hoge Maasoever. Centraal ligt de imponerende burchtruïne. In de omgeving liggen een groot aantal natuurgebieden die vele mogelijkheden tot recreatie bieden. De gemeente bestaat uit de volgende dorpen en gehuchten: Broek, Dijk, Donk, Heide, Hout, Kessel, Kesseleik, Kruisberg, Oijen, Spurkt en Veers.
De gemeente ligt 12 kilometer ten zuiden van Venlo en 17 kilometer ten noordoosten van Roermond. Er vaart een veerpont van Kessel naar Reuver en er zijn diverse mogelijkheden om per openbaar vervoer te reizen. Het dichtstbijzijnde treinstation ligt in Reuver (en Venlo).
De schutterij Sint Hubertus Kessel
De schutterij Sint Hubertus werd op 8 februari 1885 opgericht. De redenen voor deze oprichting was:
De behoefte om regelmatig en actief te oefenen in het schieten: Deze behoefte was ontstaan, omdat de toen bestaande schutterij Sint Sebastianus niet meer actief was in het schieten.
Er was behoefte aan een sociale voorziening zoals een ziekenkas, dat wil zeggen een geldelijke uitkering per dag dat men ziek was en een financiële bijdrage bij overlijden in de begrafeniskosten.
Vanaf deze tijd is enig zilver en een nieuw vaandel met geborduurd patroon bewaard gebleven. Men ging gekleed in een witte broek, sjerp en uniformpet, gewapend met een houten piek, waaraan een vaantje en de officieren in compleet uniform.
De schutterij Sint Hubertus was de derde schutterij in Kessel, naast het Onze Lieve Vrouwe Gilde en Sint Sebastianus. De redenen waarom er drie schutterijen werden opgericht ligt nog steeds in het ongewisse. Oudere leden van Sint Sebastianus hebben aangegeven dat er sprake was van een ruzie tussen hun Sociëteit en enige leden.
Tegelijkertijd met de oprichting van de schutterij werd ook de ziekenkas opgericht. In 1885 begon men met een wekelijkse bijdrage van 5 cent. Toen men ophield met de ziekenkas was dat 20 cent per week (in 1954). Toen in de jaren vijftig langzaam maar zeker een uitgebreide sociale wetgeving werd ingesteld, nam de behoefte aan een ziekenkas af. Op de algemene vergadering van 3 november 1954 werd de ziekenkas afgeschaft.
Toneelclub
Vanaf de oprichting in 1885 was er ook een toneelclub aan de schutterij verbonden. De uitvoeringen, die dienden, naast het verkrijgen van financiële middelen ook om het culturele peil van de dorpsgemeenschap te verhogen, werden een keer per jaar in de Openbare Lage School gehouden. Dit gebeurde door de leden van de schutterij zelf, aangevuld met enige gastspeelsters, meestal de echtgenotes van de leden. In 1960 werd de laatste eigen uitvoering gegeven. Men ging nog enkele jaren door met het organiseren van toneelavonden door bekende amateur-gezelschappen uit de regio naar Kessel te halen. Na 1965 stopte deze activiteit.
In de eerste naoorlogse jaren, kwam het toenmalige bestuur van Schutterij Sint Hubertus op het idee om een eigen muziekkorps op te richten. Aanvankelijk dacht men een klaroenkorps op te richten, maar uiteindelijk werd het een fluiter- en tamboerkorps, iets waar men achteraf geen spijt van heeft gehad, want al spoedig (na de oprichting in 1948), bleek dit korps een graag geziene gast op alle festiviteiten en wedstrijden. Het hoogtepunt uit het bestaan van dit korps, was de eerste prijs die er behaald werd op het Wereld Muziek Concours te Kerkrade in 1958 en het behalen van het Nederlands kampioenschap te Blokker (Noord-Holland) in 1973.
Oorspronkelijk stond het lidmaatschap alleen maar open voor mannelijke leden. In 1970 werd het besluit genomen dat ook dames lid mochten worden van de schutterij. In 1978 werden de nieuwe statuten en het huishoudelijk reglement Koninklijk goedgekeurd.
Uniformering
In het begin bestond het ‘uniform’ uit een zwarte pet, een oranje sjerp en .....wandelstokken. Het bestuur van deze vereniging was destijds herkenbaar door groene sjerpen. Na de wandelstok werd door de schutters een lans meegedragen en later vervangen door oude Engelse geweren. Deze geweren werden enkele jaren geleden door het Ministerie opgeëist.
Sint Hubertus Kessel is nog steeds in het bezit van vaandels, welke in de loop der jaren werden aangeschaft, zo ook het oprichtingsvaandel uit 1885, dat door de ouderdom in slechte staat verkeert. Aan het koningszilver prijkt ook nog de oprichtingsmedaille.
Notulen
Bij elke vereniging zijn er twee aspecten, die erg belangrijk zijn. Op de eerste plaats de activiteiten van de leden en het bestuur. Elke vereniging streeft een bepaald doel na. Het verwezenlijken van dit doel geeft de vereniging bestaansrecht. Een tweede aspect is het vastleggen van deze activiteiten en de meest voorkomende manier daarvoor is het jaarverslag.
Het maken van notulen is natuurlijk belangrijk voor het nagaan van de historie van een vereniging en het oudst bekende verslag vinden wij terug in de notulen van 3 mei 1936 (Dus vijftig jaar ná de oprichting). Om een beetje inzicht te geven in de historie van deze vereniging volgen nu enkele memorabele feiten die te lezen zijn in de notulen van de ledenvergaderingen.
Allereerst de oudste notulen van 3 november 1936. Hier valt echter weinig over te melden buiten een verzoek van de Edelachtbare heer burgemeester om bij het bezoek van het Koninklijk Paar te Maastricht dit met de schutterij van Sint Hubertus te vertegenwoordigen, hetgeen natuurlijk meteen werd goed bevonden.
Op 5 mei 1940 werden twee van de oprichters herdacht, die het laatste jaar overleden zijn, namelijk P.J. Peters en H. Vervoort.
Op 3 november 1945 gaven zes nieuwe leden zich op, die met algemene stemmen werden gekozen. Het bestuur moest worden uitgebreid met een lid. Voorzitter Timmermans bedankte zich wegens zijn hoge ouderdom en de heer Hanraets bedankte zich, omdat hij liever jongere leden in het bestuur zag.
Op 5 mei 1946 werd het besluit genomen door het bestuur dat alle leden, die nieuwe petten hadden gekregen en deze met opzet beschadigden, te beboeten met de prijs, die de petten de kas gekost hadden, te weten zeven gulden vijftig.
In de zomer van 1947 wordt besloten om een schuttersfeest te gaan organiseren ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van de schutterij Sint Hubertus Kessel.
Op 03 november 1951 is de burgemeester van Kessel wederom te gast in de jaarvergadering. Hij feliciteerde de vereniging met een goed bestuur, een zeer goede voorzitter, de prestaties van het jonge fluiterkorps en hun keurige nieuwe uniformen. Hij hoopt dat Sint Hubertus Kessel op deze weg kon doorgaan.
Op 5 mei 1957 komt in de algemene vergadering het uniformenfonds naar voren. De uniformen waren besteld bij de firma Van de Wouw, maar omdat men er, volgens de voorzitter, financieel niet zo goed voorstond, kwam de vraag naar voren of de leden de verdiensten van één dag af wilden staan aan het uniformenfonds. De hele vergadering keurde dit voorstel goed.
Het ledenaantal van deze schutterij is in de loop der jaren intact gebleven. Echte inzinkingen heeft deze schutterij niet gekend of men moet de tijd van de Tweede Wereldoorlog meetellen. Sint Hubertus Kessel is één van de toonaangevende schutterijen uit de schuttersbond ‘Juliana’, met name vanwege het muziekkorps, dat al jarenlang goede muziek maakt en vanwege de schietprestaties op de diverse bondsschuttersfeesten en het Oud Limburgs Schuttersfeest. De beste prestatie op het Oud Limburgs Schuttersfeest werd behaald in 1960 op het feest te Sint Salvius Limbricht, alwaar een achtste prijs werd behaald.
