Schutterij Sint Barbara Reuver

De gemeente Beesel ligt aan de Maas tussen Venlo, Roermond en de Duitse grens en bestaat uit drie kernen, Beesel, Reuver en Offenbeek. In totaal wonen hier ongeveer 13.000 mensen. Met name Reuver en Offenbeek zijn door de aanwezigheid van de Rijksweg en de spoorlijn die deze twee kernen scheidt, in de loop van de jaren sterk gegroeid. Door deze groei is ook het gemeentehuis gevestigd in Reuver en zijn tal van ondernemingen gevestigd in Reuver en Offenbeek. Beesel is veel meer een agrarische kern, met enkele uit historisch oogpunt aantrekkelijke dorpsgezichten.

 

In een oorkonde van het jaar 1275 werd voor het eerst melding gemaakt van Beesel. De naam Beesel is waarschijnlijk afkomstig van Bieslo. Vroeger was Beesel namelijk een zeer bosrijke streek met veel waterbiezen. Maar ook nu nog kun je genieten van de prachtige natuurgebieden in Beesel en haar omgeving.

 

Dankzij de centrale ligging op de grens van Noord en Midden-Limburg en de mooie natuurrijke omgeving is de gemeente Beesel al generaties lang het domein van fietsers, wandelaars en andere actieve recreanten. U vindt hier uitgestrekte bossen, weilanden, waterpartijen, kapelletjes, historische bezienswaardigheden en karakteristieke dorpsgezichten. Ook de verbinding met de naburige Duitse natuurgebieden maakt Beesel aantrekkelijk.

 

De gemeente Beesel hecht veel waarde aan de instandhouding en verbetering van de leefkwaliteit. Niet alleen voor haar inwoners, maar zeker ook voor de vele toeristen. Vernieuwing op het gebied van winkelvoorziening en overige faciliteiten, de aanwezigheid van een eigen cultureel centrum, een rijk verenigingsleven, de aanwezigheid van een centrum voor moderne kunst (gevestigd in een voormalige matrassenfabriek) en ga zo maar door. Een middagje gezellig winkelen of een terrasje ‘pikken’ is geen enkel probleem in deze gemeente en het voorzieningenniveau zal wat dat betreft in de nabije toekomst alleen nog maar verbeteren.

 

De oprichting
Tijdens de oorlogsjaren 1940- 1945 zijn verenigingspapieren en fotoboeken van Schutterij Sint Barbara Reuver zoekgeraakt. Een kasboek bleef behouden. Het is moeilijk om gegevens uit het verre verleden te achterhalen, want veel bestuursleden en leden uit die tijd zijn overleden. In 1864 wordt de “Schutterij Reuver” reeds genoemd. Reuvernaar J. Ickenroth vond in het archief van het “Venloosch Weekblad” een advertentie uit 1864. De “Schutterij Reuver” organiseerde feesten in die tijd tijdens de kermisdagen. In 1895 brachten de Reuverse schutters een medaille mee van een schuttersfeest. Door de Reuverse schutterij is de oprichtingsdatum 2 december 1902 vastgelegd. De vereniging bezit een ledenlijst vanaf het jaar 1903 en een kasboek van 1913 tot 1930 met de financiële situatie van de schutterij. De letterlijke tekst van bladzijde 1 van het kasboek is: “Op 30 december 1913 werd door Jean Killaars ingeleverd 1 foudraal, de buks, een patroonen schaar en een slaghoedjestang. Frans Heinen verplicht zich van 1 januari 1914 tot 1 januari 1915 de buks behoorlijk te onderhouden, alsmede bij uittrekken de buks ter plaatse te bezorgen en terug te leveren, alle beschadigingen voor zijne rekening. Zoo dikwijls de leden dit verlangen op de schietoefeningen tegenwoordig te zijn en zal voor ieder schot ontvangen 2 cent. Overigens ontvangt hij zestien gulden voor het gehele jaar.” Het kasboek vermeldt onder de inboekingen van 1907; “Koningsgeld Frans Heinen tien gulden uitbetaald.”

 

Het 25-jarig jubileum
De schutterij telde tijdens het 25 jarig jubileum in 1927 totaal 130 leden. Voor aanvang van het nieuwe seizoen 1927, werden in februari veertig nieuwe lansen besteld. Een aderlating voor de verenigingskas van 45 gulden, maar hier stond tegenover, dat het schuttersfeest in juni een batig saldo van 114,39 gulden had. Voor dit schuttersfeest, bij gelegenheid van het 25-jarig bestaan, kocht de schutterij zelf de bierglazen: 200 stuks voor 20,50 gulden In dat jubileumjaar werden verschillende keren nieuwe petten, broeken en sjerpen besteld, in totaal voor een kleine tweehonderd gulden vanwege een explosieve aanwas van nieuwe leden. In mei 1930 werd deelgenomen aan een schuttersfeest in Kessel en dat leverde een prijs op van 6,- gulden. In hetzelfde jaar was Sint Barbara ook te gast op het schuttersfeest in Baarlo.

 

De ziekenkas

Op 30 december 1913 kende de vereniging een batig saldo van fl. 652,58, dit was inclusief de zogenaamde “ziekenkas”. Tijdens ziekte konden de leden aanspraak maken op een vergoeding van de schutterij. Veel leden hebben zich in die tijd aangemeld om alleen al “verzekerd” te zijn bij ziekte. Over de instelling van de ziektewet was de schutterij niet zo enthousiast. In het Kerkklokje van 19 februari 1929 is de volgende oproep gedaan: “Leden der Sint Lambertusvereeniging en schutterij Sint Barbara. Er dreigt gevaar dat onze ziekenkassen worden opgeheven als de ziektewet, die eerstdaags in behandeling wordt genomen tot stand komt. Om dit te voorkomen is door de vereenigde ziekenkassen in ons land een actie op touw gezet en wordt verzocht dat alle leden daarvan een lijst tekenen, die a.s. Zondag van des v.m. 7 uur tot des n.m. 5 uur ter teekening liggen in de lokalen der vereeniging, om aan de actie adhaesie te betuigen.” Niettemin werd op 1 januari 1934 de ziekteverzekering van kracht die achteraf goed bleek uit te pakken. Terug naar het oude kasboek. In het derde kwartaal 1913 werd een bedrag van fl. 1,53 uitgegeven voor “nieuwe strikken aan het vaandel.” Jozef Teunissen, W.Naus, W.Nabben en G.Helwegen kregen, na hun toetreding als lid, een nieuwe witte broek, die toen zeventig cent kostte. Michelke Verlinden kreeg in oktober 1913 zestig cent voor het maken van de vogel en voor een ton bier werd elf gulden gevraagd. In het jaar 1915 komen lange lijsten met namen van leden in het kasboek voor, die een uitbetaling bij ziekte van negentig cent per dag ontvingen. De schutterij had in 1918 één tamboer en deze kreeg voor zijn muzikale bijdrage fl. 1,20 per jaar. Ook de secretaris en de penningmeester kregen voor het werk voor de schutterij een vergoeding van twaalf gulden per jaar.

 

De processies
Keun Franssen was meer dan vijftig jaar lid van de schutterij. Hij moet dan als jubilaris veel plezier en veel vriendschap ondervonden hebben de vereniging. Dit gaf Keun aan bij zijn gouden jubileum in juni 1990. Als 23-jarige meldde hij zich aan bij de schutterij. Volgens Keun: “In die tijd was Reuver een van de grootste schutterijen in de bond. De schutterij telde een aantal leden, die zich alleen hadden aangemeld om bij ziekte in aanmerking te komen voor een uitkering van een gulden per dag. Dat was toen een heel bedrag. Wij hadden een eigen ziekenkas. Toch kon je een overgroot deel van de leden regelmatig onder de schietboom vinden.” Keun vindt het jammer dat de processies zijn afgeschaft. “Vroeger had de schutterij hierbij een duidelijke taak. Met meer dan honderd leden trokken wij in die processies mee. Geen schitterende uniformen, maar gewoon een pet, een lans en een sjerp. Alleen de majoors, Pietje Peulen en Joch Bouten droegen een uniform. Bij het altaar in de kerk en de rustaltaren tijdens de processies zorgden de schutters voor een erewacht. Ik heb dat altijd als eervol ervaren en beleefd.”

 

Winst van de ‘Alden Limburger’ en ..... ‘D’n Um’
Vele jaren waren de schutters van schutterij Sint Barbara gevreesde tegenstanders tijdens de bondsschuttersfeesten en de Oud Limburgse Schuttersfeesten. In 1992, 1994, 1995 en 1997 won Reuver een bondsschuttersfeest van de schuttersbond Juliana. In 1994 werd voor een unieke prestatie gezorgd. Thei Geerlings, Herm Gommans, Ron Eijkelenberg en Jeu van Doorn eindigden in de A- en B-klasse op gelijke hoogte. In Baarlo namen 79 schutters van 21 verenigingen deel aan de kampioenswedstrijd. Door loting werden de kampioenen van de schuttersbond Juliana aangewezen. Jeu van Doorn werd algemeen kampioen. Theo Geerlings werd kampioen in de A-klasse en Ron Eijkelenberg in de B-klasse. De 15- jarige René Geerlings, zoon van Thei Geerlings was de beste in de D-klasse. Tijdens de Oud Limburgse Schuttersfeesten kwam schutterij Sint Barbara steeds dichter bij de eindzege door zich telkens in de top tien te klasseren.

 

Zondag 9 juli 1989 eindigden de Reuverse schutters in het Belgische Niel bij As op een fraaie derde plaats. In 1997 in het Belgische Kaulille werd Reuver tweede na Sint Martinus uit Kinrooi en werd op 24 juli 1997 in café-zaal “de Paerssjtal” een niet te vergeten receptie gehouden.

 

In 1998 werd het Oud Limburgs Schuttersfeest in Kinrooi gehouden. Het Reuverse zestal toonde zich het beste zestal. Na een zinderende finale zegevierde schutterij Sint Barbara, voor Sint Antonius en Sint Petrus Baarlo, Sint Sebastianus Sint Huibrechtslille (B), Sint Martinus Grootbeersel (B) en Sint Salvius Limbricht. Na zeventien jaar werd door de Reuverse schutters Thei Geerlings, Hans Kriegers senior en junior, Herm Gommans, Ron Eijkelenberg en Jeu van Doorn het O.L.S. weer naar Noord-Limburg gehaald. De schutterij bracht “d’n Um” voor de eerste maal in 100 jaar naar Reuver-Offenbeek. Na een jaar lang keihard werken binnen de gemeenschap kon men in Reuver en Offenbeek, maar ook ver daar buiten terugkijken op een wel geslaagd Oud Limburgs Schuttersfeest. Een puike organisatie waarvan 55.000 gasten konden genieten. Een organisatie met 90 vrijwilligers had op een voortreffelijke manier ondersteuning gekregen van 1800 vrijwilligers van verenigingen uit Reuver, Offenbeek en dorpen uit de omtrek. Samen stonden zij garant voor “het Limburgse Schutters Cultuurfeest” bij uitstek.

 

Het 100-jarig jubileumfeest
Zaterdag 18 mei 2002 werd een prachtig 100 jarig jubileumfeest gevierd. De schutterij presenteerde zich in nieuwe originele “Tiroler Untertaler Tracht” uniformen. Dat is niet zo gek als men bedenkt dat volgens de Heemkunde vereniging Reuver, de Oostenrijkers in 1795 in Swalmen “bij ons voor de deur stonden”. Na de H.Mis in de Fatimakerk en de optocht door de straten van Offenbeek met het Philharmonisch Gezelschap Reuver, TFK Trommel- en Fluiterkorps St. Barbara en Schutterij St. Barbara Reuver startten de feestelijkheden op het kerkplein en in café-zaal “de Paerssjtal” in Offenbeek. Voor de eerste keer werd het koningsvogelschieten in “hertje Offebék” gehouden en werd er geschoten op een echte kogelvanger. Schutterskoning(in) werd Jacqueline Warries. ’s Avonds volgde een drukbezochte receptie met aansluitend een prachtige feestavond. Beschermheer Q. Laumans werd gehuldigd en bedankt en hiermee kwam een einde aan een unieke 100 jarige periode. De heer Jacques van de Kerkhof nam, als voorzitter van de stichting OLS 1999 Reuver en als beschermheer drie jaar deze taak waar. In 2005 werd de heer Geert Teunissen geïnstalleerd als beschermheer van de Schutterij Sint Barbara Reuver die net als zijn vader Pierre al enige tijd lid was van de schutterij. In 2006, tijdens het koningsvogelschieten, werd de heer Pierre Theunissen als voorzitter geïnstalleerd van de schutterij, nadat voorzitter Wiel van der Velden, na een periode van 15 jaar aftrad in 2003 en John Gubbels 3,5 jaar fungeerde als interim-voorzitter.

 

De Koninginnen
In 1990 was de gouden schutter Keun Franssen er al van overtuigd, dat vrouwen zich zouden gaan aanmelden bij een schutterij. “Waarom ook niet? Vroeger hadden vrouwen met grote gezinnen geen tijd om aan andere zaken dan het gezin te denken. Tijden veranderen. De dames hebben intussen getoond bijzonder goed met de buks te kunnen omgaan.” In 1991 stonden de dames voor de eerste keer sinds het bestaan van de schutterij Sint Barbara onder de schietboom tijdens het vogelschieten. In voorafgaande jaren mochten ook drumbandleden meeschieten voor de hoogste eer. In 1981 werd drumbandlid Ellen Crins (dochter van toenmalig voorzitter Toon Crins) de nieuwe koningin. Daarna volgden José Peulen, Alda van der Velden, Fien Kriegers, Sandra van de Meulenmeester en Jacqueline Warries die de hoogste schuttersversierselen voor een jaar mochten dragen.